A irmá maior da Vía Láctea

A irmá maior da Vía Láctea é colorida, chea de estrelas, gases e pó cósmico. O telesscopio VLT do Observatorio Austral Europeo (ESO) difundeu imaxes actualizadas da galaxia espiral NGC 1055, situada na constelación Cetus (coñecida como o monstruo mariño) a 55.000.000 de anos luz da Terra.

As novas fotografías foron captadas no deserto do Paranal en Chile e amosan á galaxia un 15% máis grande que a Vía Láctea. A constelación pódese apreciar de costado, que é o lado que se ve dende a Terra. A súa observación detallada revelou que carece dos brazos característicos das galaxias espirales, según publicou ESO.

Patacas en Marte?

Con un dos solos da Terra máis parecidos aos de Marte, investigadores peruanos e estadounidenses iniciaron o proxecto Patatas en Marte en xaneiro do ano pasado. Buscaban probar si a pataca pode ser cultivada nunhas condicións como as do planeta vermello. Aínda que queda lidiar con outros problemas, os primeiros resultados amosan que a pataca pode crecer en solos tan áridos e salinos como os marciáns.

O proxecto, impulsado polo CIP  e a NASA, ten un dobre obxectivo. Por un lado estudar as posibilidades que terían as patacas de medrar nunha futura colonia marciá. Por outro, aproveitar o coñecemento adquirido para encontrar a variedade do tubérculo que pudera crecer en solos onde nin as mals hervas o fan e levar o seu cultivo a zonas con desnutrición. Hai un terceiro motivo: ir preparándonos para o impacto do cambio climático no cuarto cultivo en importancia que alimenta aos humanos.

O novo sistema solar

Dende que fai dúas semanas un grupo internacional de científicos anunciou o descubremento dun sistema solar con sete planetas como a Terra, tan só víramos recreacións artísticas e incluso carteles promocionais de imaxinarias viaxes turísticas a esos novos mundos. Agora a NASA amósanos imaxe real e en movemento da estrela dese sistema, Trappist-1, grazas ao seu telescopio espacial Kepler.

  

      Imaxe real da estrela dese sistema solar

ampliar foto

A animación amosa a cantidade de luz detectada por cada pixel nunha pequena sección da cámara a bordo do telescopio Kepler, según explica a NASA. Como o seu Sol encóntrase a 40 anos luz, eses sutiles brollos que capta o telescopio, saíron da estrela ata nós fai 40 anos.

Plutón con nós de novo!

Seis científicos de diferentes institucións de Estados Unidos, lanzaron unha campaña para ampliar a clasificación astronómica e considerar novamente a Plutón coma un planeta (fai unha década, ese corpo anano celeste pasou a ser definifo coma un planeta anano). Os expertos presentaron o martes pasado un estudo nunha conferencia internacional sobre ciencia planetaria, en Texas, no que explican que as propiedades xeolóxicas, como a forma e a superficie, deberían determinar a constutución dun planeta. Según esa clasificación, non só Plutón, se non que tamén outros 110 corpos do sistema solar, incluso a Lúa, entrarían nesa categoría.

Por si non funciona o vídeo, preme :
Aquí

Un anel de galaxias

Un anel xigante de galaxias fuxe de Albert Einstein!

O achado dun anel de galaxias que se alexa moito máis rápido
 do previsto pode obrigar a reformular a teoría da gravidade de
Einstein, segúndo un estudo elaborado
 pola Universidade St. Andrews.

Indranil Banik, o estudante de doctorado que dirixiu o estudo, sinala que "apenas hai unha probabilidade entre 640 para que as galaxias distribuidas aleatoriamente alinéense da maneira observada".
Ata a data. pensábase que Andrómeda e a Vía Láctea sempre se orbitaban entre sí nun plani e dispersaran galaxias ananas nos seus camiños, tal vez explicando por qué as ananas aceleradas están nun plano que tamén contén a ambas galaxias.
Di Marcel Pawlowski, quen motivou, quen levou a cabo tamén o descubremento de Banik. "Xunto con outros dous planos coñecidos de satélites máis preto, este xigantesco anel constitue un serio desafío ao paradigma estándar".

Unha bola de lume!

Unha impresionante bola de lume cruzou o sur de España en torno ás 10 e media da noite do pasado domingo 11 de decembro a un 72.000 kilómetros por hora. As imaxes do bólido, foron rexistradas dende o Observatorio de Calar Alto, en Almería. 

O astrofísico  da Universidade de Huelva, José María Madiedo, explica que a roca "procede dun asteroide" e que a súa traxectoria  que se localizou concretamente nas provincias de Granada e de Xaén. Numerosos testigos afirmaron oír unha explosión asociada á bola de lume e un temblor similar a un leve terremoto. Tanto estas testemuñas coma unha primeira análise do fenómeno indican que "é probable que unha parte da roca sobrevivira ao seu brusco paso pola atmosfera, caendo ao chan en forma de meteorito".

http://elpais.com/elpais/2016/12/12/videos/1481541654_000641.html

Entrando a este enlace podes observar un vídeo da bola de lume.

Anorexia

Nesta presentación falaremos, como o seu título di, da anorexia. A importrancia que ten sobre as persoas, os tipos que se poden presentar, as consecuencias e un pouco de historia para saber de onde procede.
Este traballo foi elaborado por Sandra Martínez, Laura Pérez e eu para a asignatura de cultura científica.